Przejdź do głównej treści
Kontrast
Wielkość tekstu
A A A
Strona główna > Życie w domu > Terapia zajęciowa

Terapia zajęciowa

Terapia zajęciowa to jeden z najbardziej naturalnych i skutecznych rodzajów terapii. Stanowi uzupełnienie rehabilitacji. Jest formą konstruktywnej organizacji czasu, która nadaje działaniom mieszkańców konkretny cel i daje im poczucie satysfakcji. Poprawia sprawność ruchową i umysłową, wzmacnia więzi międzyludzkie, integruje. Pozwala także na wyrażanie emocji, dzielenie się doświadczeniami, otwieranie się na przeżycia innych osób. Wzmacnia empatię i wrażliwość.

W naszym domu terapia zajęciowa jest realizowana:

  • indywidualnie oraz grupowo,
  • z wykorzystaniem różnych metod i technik,
  • w różnych sytuacjach życiowych: w codziennych interakcjach, w sali terapii zajęciowej, w ogrodzie zimowym, w świetlicy, podczas spotkań kulturalno-oświatowych,
  • w postaci pracy twórczej, spotkań integracyjnych, rozmowy,
  • w formie arteterapii (terapii przez sztukę), socjoterapii (zajęć integracyjnych w grupie) i ergoterapii (terapii przez pracę).
Fotografia przedstawiającą grupę seniorów podczas terapii zajęciowej

Arteterapia (terapia przez sztukę)

Arteterapia to wszelkie zajęcia artystyczne wykorzystujące w celach terapeutycznych dzieła plastyczne, muzyczne, literackie i teatralne. W węższym rozumieniu arteterapię utożsamia się z leczeniem za pośrednictwem prac plastycznych i rękodzieła.

Podczas zajęć arteterapeutycznych podopieczni ośrodka używają wielu technik artystycznych, m.in. rysunku, malarstwa, kolażu, papieroplastyki (quillingu, origami), makramy. Pracują indywidualnie i zespołowo: każdy w miarę swoich możliwości. Gotowe dzieła stanowią pamiątki dla rodzin i bliskich, a także są wystawiane konkursach lokalnych, krajowych i europejskich, a nierzadko nagradzane.

Inne wykorzystywane w domu rodzaje arteterapii to:

  • muzykoterapia – wspólne słuchanie muzyki, muzykowanie i śpiewanie (także w chórze), indywidualne słuchanie muzyki przez radiowęzeł,
  • biblioterapia – wspólne słuchanie książek i czytanie ich fragmentów, indywidualne słuchanie audiobooków przez radiowęzeł.
  • filmoterapia – oglądanie projekcji filmowych, pokazów zdjęć i prezentacji multimedialnych,
  • teatroterapia – oglądanie przedstawień teatralnych, przygotowywanie inscenizacji (w grupie teatralnej),
  • choreoterapia – ćwiczenia muzyczno-ruchowe.

Mieszkańcy chętnie uczestniczą w terapii zajęciowej: zarówno czynnie – biorąc aktywny udział w zajęciach, jak i biernie – jako widzowie i słuchacze. Dzielą się przeżyciami i rozmawiają na ich temat.

Fotografia z zajęć integracyjnych w grupie
Mieszkańcy podczas zabawy w odbijanie dmuchanymi balonami

Socjoterapia (zajęcia integracyjne w grupie)

Socjoterapia opiera się na relacjach społecznych. W naszym ośrodku socjoterapia jest nie tylko rodzajem terapii, ale właściwie zasadą organizującą funkcjonowanie w społeczności i wspólnocie. Pragniemy, by nasz dom stał się dla mieszkańców prawdziwą rodziną. Budowanie, pielęgnowanie i umacnianie więzi, troska, szacunek i wzajemna pomoc to nasza misja i fundament naszych działań.

Spotkania socjoterapeutyczne w ramach terapii zajęciowej mają charakter grupowych dyskusji na różne tematy, wspólnych zabaw, gier, konkursów i łamigłówek oraz zajęć ruchowych. Rodzajem socjoterapii jest również działalność klubu seniora. Wydźwięk terapeutyczny mają też wyjazdy integracyjne i spotkania kulturalno-oświatowe.

Zachęcamy domowników do współpracy przy codziennych czynnościach, pomagania sobie nawzajem, np. podawania posiłków lub służenia oparciem osobom niesprawnym ruchowo czy przewożenia osób jeżdżących na wózkach. Dbamy o serdeczną atmosferę i otwartość, tolerancję, dialog, rozwiązywanie konfliktów i nieporozumień oraz wzajemny szacunek.

Ergoterapia (terapia przez pracę)

W ramach ergoterapii podopieczni ośrodka angażują się w różne drobne prace. Wiele z nich wykonują razem. Dbają o czystość w swoich pokojach. Pomagają w zbieraniu owoców w sadzie oraz w obieraniu jarzyn i owoców do posiłków. Pielęgnują kwiaty w pomieszczeniach i w ogrodzie. Dzięki temu czują się potrzebni, użyteczni, co wzmacnia ich poczucie przynależności do wspólnoty.

Uśmiechnięta Pani siedząca na krześle na balkonie

To i owo z życia domu