Największym bogactwem Domu Opieki „Samarytanin” są ludzie. O domowników dba zespół doświadczonych i wykwalifikowanych pracowników. Personel stawia sobie za cel zapewnienie podopiecznym zarówno kompleksowej opieki i najlepszej jakości życia, jak i poczucia bezpieczeństwa. Stara się wspierać także rodziny, dla których trudne sytuacje losowe związane z chorobą bliskich i rozstaniem z nimi są niejednokrotnie równie bolesne co dla samych pensjonariuszy.
Zespół stale podnosi swoje kwalifikacje – doskonali się zawodowo oraz uczestniczy w kursach, szkoleniach i warsztatach.
To właśnie pracownicy kształtują rodzinny charakter domu. Ich otwartość, serdeczność, troska, cierpliwość i pozytywne nastawienie pozwalają na zbudowanie autentycznych więzi – bliskości emocjonalnej i zaufania. Serdeczna i ciepła atmosfera sprzyja aktywizacji mieszkańców – chętniej nawiązują kontakty towarzyskie, angażują się we wspólne przedsięwzięcia i prace, interesują się otoczeniem, mają motywację do dbania o siebie i swoje zdrowie.
Cały personel „Samarytanina” liczy 57 osób. To opiekunowie, terapeuci, pielęgniarki czy pracownicy socjalni mający stały i bezpośredni kontakt z podopiecznymi. To również szereg innych osób, dzięki którym życie domu toczy się sprawnie i bez zakłóceń, np. administracja, pracownicy kuchni, pracownicy techniczni.
Personel domu jest zgrupowany w czterech działach:
Pracownicy wszystkich działów wspólnie dbają o zdrowie, bezpieczeństwo i komfort życia mieszkańców – nie tylko swoją pracą, lecz także postawą, gotowością do niesienia pomocy, oddaniem i dobrym słowem.
To niełatwe zadanie – bywa wyczerpujące, obciążające emocjonalnie, a wysiłki nie zawsze przynoszą zamierzone rezultaty. Jednak personel codziennie znajduje siłę do dalszych starań – czerpie ją przede wszystkim z wiary, wspólnej modlitwy i spełniania posłannictwa ewangelicznej służby.
Najważniejszymi osobami dla domowników są pracownicy, którzy mają z nimi kontakt na co dzień. Zwykle jest to personel sprawujący bezpośrednią opiekę nad pensjonariuszami: pielęgniarki i opiekunowie, rehabilitanci, terapeuci i pracownicy socjalni. Z tego względu poświęcimy im tu najwięcej miejsca. Wszyscy oni tworzą zespół terapeutyczno-opiekuńczy. Zespół wspólnie opracowuje dla każdego mieszkańca indywidualny plan opieki dostosowany do jego stanu zdrowia i potrzeb, a następnie dba o jego realizację.
Pielęgniarki i opiekunowie towarzyszą domownikom przez całą dobę. Nocą dyżur sprawują zawsze przynajmniej jeden opiekun i jedna pielęgniarka. Dbają o higienę i wygląd mieszkańców, pomagają w podstawowych czynnościach, np. jedzeniu czy toalecie, a przede wszystkim zapewniają opiekę medyczną. Organizują wizyty u lekarzy specjalistów, nadzorują podawanie leków oraz dietę.
Fizjoterapeuci aktywizują podopiecznych poprzez ruch, ćwiczenia, rehabilitację i fizykoterapię. Opracowują plany terapii i rehabilitacji, uwzględniając stan zdrowia i możliwości ruchowe poszczególnych osób.
Przeprowadzają zabiegi fizykoterapeutyczne. Realizują rehabilitację indywidualną, grupową i przyłóżkową.
Terapeuci zajęciowi dbają o kondycję intelektualną i zdrowie emocjonalne domowników, a poprzez wykorzystywanie zróżnicowanych metod i technik terapeutycznych podnoszą również ich sprawność ruchową. Rodzaj terapii dostosowują do możliwości, stanu zdrowia oraz preferencji podopiecznych. Starają się także zachęcać mieszkańców do korzystania z szerokiej oferty zajęć terapeutycznych oraz do różnych form aktywności towarzyskiej.
Pracownicy socjalni są przysłowiową prawą ręką domowników. Pomagają im w załatwianiu najważniejszych spraw urzędowych, bytowych i finansowych. Przede wszystkim zajmują się kwestiami dotyczącymi przyjęcia i pobytu, rozliczaniem odpłatności, sporządzaniem wniosków o przyznanie zasiłków lub innych świadczeń, refundacji czy orzeczeń o stopniu niepełnosprawności, a także formalnościami związanymi z odejściem i pochówkiem podopiecznych niemających rodziny. Zwykle są prawnymi opiekunami mieszkańców ubezwłasnowolnionych, dla których nie dało się ustanowić opiekuna spośród członków rodziny. Na co dzień dbają o odpowiednie wyposażenie domowników zgodnie z ich potrzebami: kupują dla nich odzież, obuwie, kosmetyki czy artykuły spożywcze. Ponadto organizują uroczystości okolicznościowe (np. spotkania urodzinowe, świąteczne), wizyty psychologa, duszpasterza czy fryzjera.
Głównym zadaniem pracowników pierwszego kontaktu jest zadbanie o indywidualne potrzeby domowników. Tę funkcję pełnią wszystkie osoby zatrudnione w ośrodku. Każdy mieszkaniec ma swojego pracownika pierwszego kontaktu, a o ile to możliwe, sam go sobie wybiera spośród personelu. Zwykle to do niego w pierwszej kolejności zwraca się ze swoimi potrzebami, problemami, wątpliwościami czy pragnieniami. Pracownicy ci utrzymują ze swoimi podopiecznymi częsty osobisty kontakt, obserwują ich codzienne funkcjonowanie i w miarę możliwości spełniają ich drobne życzenia. W przypadku mieszkańców, którzy nie są w stanie sami wyrazić swoich potrzeb, starają się je dostrzec i przekazać zespołowi terapeutyczno-opiekuńczemu.
Podeszły wiek i przewlekłe choroby stanowią jedne z najcięższych doświadczeń w życiu. Pod tym brzemieniem ugina się psychika nawet najbardziej wytrzymałych osób. Wszyscy potrzebujemy wówczas bliskości, zrozumienia, kogoś, z kim możemy podzielić się tym ciężarem. Takimi osobami są dla naszych podopiecznych zatrudnieni w ośrodku kapelani. Oprócz prowadzenia porannych i wieczornych nabożeństw starają się codziennie odwiedzać mieszkańców. Są dla nich nie tylko przewodnikami duchowymi, którzy kierują ich uwagę ku Bogu i modlą się z nimi. Często stają się także powiernikami ich trosk i lęków. To pastorowie Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, ale roztaczają opiekę nad domownikami wszystkich wyznań. Przychodzą z dobrym słowem, modlitwą, uśmiechem, wysłuchują i dodają otuchy.
Nie można zapomnieć także o wolontariuszach. Wielu z nich zaangażowało się w życie domu tak mocno, że stali się właściwie częścią zespołu. Wolontariusze towarzyszą mieszkańcom w codziennych czynnościach, a nierzadko także prowadzą zajęcia, m.in. grupę teatralną.